drewniany taras

Taras, jako miejsce przeznaczone do odpoczynku powinien mieć relaksacyjny charakter, zarówno jego lokalizacja jak i materiały, z których jest wykonany. Ja wybrałem drewno. Przy ograniczonych środkach zdecydowałem się 3 lata temu na drewno sosnowe – specjalną deskę tarasową. Jej specjalność jednak szybko się ulotniła i już w pierwszym sezonie deski zaczęło się paczyć oraz na powierzchni pojawiły się wykroplenia żywicy. Więc w myśl chytry (w domyśle oszczędny) dwa razy traci, w tym roku wraz z nastaniem wiosny trzeba rozpocząć przygotowania do wymiany poszycia tarasu. Jednak tym razem na pewno zastosuję jeden z egzotycznych gatunków drewna, albo Bangkirai albo Cumaro lub alternatywnie Massaraduba. Ten ostatni to bardzo twardy gatunek drewna niewymagający konserwacji w przypadku zastosowań zewnętrznych jest też prawie jednolity kolorystycznie. Przy okazji poszukiwań natknąłem się na kilka pożytecznych rad, co do montażu. Nikt nigdy nie wspominał, że po zamontowaniu dobrze jest przeszlifować powierzchnię tarasu w celu usunięcia małych drzazg i zadziorów. Zabieg ten jest rzadko wykonywany gdyż wszyscy sądzą, że „samo się wytrze” I co najciekawsze pojawiły się już systemy desek tarasowych z zaślepkami do wkrętów. To już pełen luksus.
Jak rozpocznę pracę nad swoim tarasem to nie omieszkam zrobić zdjęcia. Dla zainteresowanych podstawowa instrukcja poniżej.
„Przed montażem desek należy zwrócić uwagę na kierunek słojów i minimalne różnice kolorów - deski należy montować w tym samym kierunku.Odległości miedzy deskami: deski będą rozszerzać się i kurczyć w zależności od wahań temperatury i wilgotności powietrza. Przed przystąpieniem do montażu zaleca się pomiar wilgotności desek. W związku z powyższym montaż musi być wykonany zgodnie z następującymi zasadami: szczeliny między deskami muszą wynosić od 5 do 10 mm, taki odstęp umożliwia „oddychanie” drewna (rozszerzanie się i kurczenie) w zależności od pogody, bez powstawania uszkodzeń desek. Jeżeli strefa pokryta deskami przylega do ściany lub innego stałego elementu, należy zapewnić szczelinę dylatacyjną wynoszącą co najmniej 10 mm między des-kami a ścianą lub innym stałym elementem.Łączenie końcówek desek: każda deska powinna spoczywać na belce wspierającej i być przykręcona co najmniej 2 wkrętami, które ograniczą ruch drewna.Trasowanie otworów: za pomocą kredy traserskiej zaznaczyć miejsce wykonania otworów i wykonać wstępne nawiercenie (np. jeżeli wkręt ma średnicę 6 mm należy użyć wiertła 5 mm). Odległość między otworem a krawędzią deski musi wynosić co najmniej 5-7 cm (minimum 2 cm), w celu uniknięcia ewentualnych zniekształceń krawędzi. Używać tylko nierdzewnych wkrętów, które zapewnią trwałość konstrukcji. Każdą deskę przykręcić co najmniej 2 wkrętami o długości co najmniej dwukrotnie większej niż grubość deski.Wkręty: zaleca się stosowanie wkrętów ze stali nierdzewnej oraz wkręcanie ich na wolnych obrotach. Główka wkrętu powinna być na poziomie powierzchni deski i nie wystawać ponad nią.Prace wykończeniowe: krawędzie desek można spiłować pod kątem 45° za pomocą ręcznego lub elektrycznego struga, albo szlifierki pasowej”