zakładanie trawnika, nowy trawnik

Podczas planowania i projektowania przyszłego trawnika trzeba pomyśleć i wziąć po uwagę kilka aspektów. Jaka będzie funkcja trawnika, ozdobna czy rekreacyjna i ile czasu będziemy mogli mu poświęcić? Przy projektowanie należy także brać po uwagę wszystkie już istniejące elementy ogrodu tak, aby wszędzie można było wygodnie wjechać kosiarką. Trawnik zakładamy też, jako ostatni element ogrodu, wykonując wcześniej wszystkie niezbędne prace i przeprowadzając odpowiednie instalacje. Trawa lubi słońce, więc miejsce na trawnik powinno zapewniać odpowiedni jego dostęp.
Zakładanie trawnika rozpoczynamy od odchwaszczenia. Chwasty wieloletnie zwłaszcza mniszek lekarski czy perz są bardzo trwałe i odrastają nawet z mały kawałków korzenia. Odchwaszczanie można przeprowadzić ręcznie lub chemicznie. Odchwaszczenie chemiczne powinno się stosować na dużych działach gdzie ręczne usuwanie chwastów nie jest możliwe. Oprysk herbicydem przeprowadzamy w dni bezwietrzne kierując środek bezpośrednio na liście. Po trzech tygodniach od oprysku można przekopać powierzchnię ręcznie lub glebogryzarką. Pomimo oprysku istnieje duża szansa, że część chwastów jednak odrodzi się, więc po ok. dwóch tygodniach całą operację należy powtórzyć. Po usunięciu chwastów możemy przystąpić do przygotowania gruntu. Bardzo często się zdarza, że w przypadku budowy ziemia jest zanieczyszczona, zniszczona czy rozjeżdżona. Dlatego należy zrekultywować ją nawożąc nową min. 20 cm warstwę żyznej ziemi rolnej. W przypadku, gdy podłoże nie wymaga rekultywacji możemy tylko stwierdzić właściwości podłoża. Jeśli jest twarde zbite i nieprzepuszczające warto wierzchnią warstwę wymieszać piaskiem, który rozluźni nieco wierzchnią warstwę. Podobnie w przypadku warstwy piasku, warto ją zagęścić. Żyzna warstwa pod nowy trawnik powinna mieć głębokość 5-10 cm. Następnie należy przeprowadzić wyrównanie terenu i nadanie odpowiednich spadków terenu. Przyjmuje się że spadek powinien wynosić 1-2 procent i przebiegać w kierunku od budynku. Wyrównanie i sama rekultywacja wiąże się z dosypaniem warstwy ziemi, więc po takiej operacji należy odczekać ok. dwóch tygodni, aby ziemia osiadła. Kolejny etap to zruszenie wierzchniej warstwy spulchniaczem i wyrywnie przy pomocy grabi. Następnie ostatecznie wyrównujemy powierzchnię przy pomocy drewnianej łaty. Tak przygotowaną warstwę możemy wałować przy pomocy ciężkiego walca. Zbita warstwa ziemi dłużej będzie zatrzymywać wilgoć potrzebną do rozwoju trawnika.
Dochodzimy do momentu decyzji- trawnik z siewu czy trawnik z rolki? Trawnik z siewu jest dużo tańszy, ale bardziej pracochłonny. Trawnik z rolki jest droższy, ale można go eksploatować prawie natychmiast. Decydując się na trawnik z siewu należy wybrać odpowiednią mieszankę nasion. Warto zwracać uwagę, aby było to nasiona polskie, ponieważ może zdarzyć się, że inne nasiona mogą nie mieć odpowiedniej odporności na nasz klimat. Możemy wybierać pomiędzy różnymi gatunkami traw, rekreacyjne, uniwersalne, sportowe. Do typowych celów rekreacyjnych najlepiej jest wybrać mieszankę rekreacyjną. Warto także zwrócić uwagę na termin przydatności nasion trawy oraz na to czy opakowanie lub jego zawartość nie jest zawilgocona. Nasiona rozrzucamy krótkimi wyrzutami wzdłuż jednej osi trawnika i następnie powtarzamy czynność w osi prostopadłej. Na 100m2 trawnika powinniśmy zużyć ok. 3 kg nasion. Zbyt duże zagęszczenie może spowodować ograniczenie wzrostu. Po rozrzuceniu nasion należy przemieszać ziemię z nasionami ręcznym spulchniaczem lub zasypać cienką warstwą mieszanki substratu z torfem. Zasypywać można przesiewając ziemię np. przez plastikową skrzynkę. Zasypane nasiona można zwałować. Kiełkowanie rozpoczyna się po ok. 10 dniach, przy czym jest to uzależnione od rodzaju nasion. Po trawniku nie powinno się chodzi do momentu, gdy trawa nie osiągnie wysokości 8-10 cm. W tym momencie możemy przeprowadzić pierwsze koszenie.
Trawnik z rolki zamawiamy z 2-3 % naddatkiem w przypadku prostych kształtów trawnika i 10 % naddatkiem w przypadku nieregularnych kształtów. Dostarczona darń powinna być jednolitego koloru i bardzo zwarta. Darni nie wolno przetrzymywać w foli a okres przechowywania od dostarczenia do położenia nie powinien być dłuższy niż 1 dzień. Rozkładanie rozpoczynamy od prostej krawędzi. Pasy darni układamy na zakład jak cegły w murze. Pasy nie mogą nachodzić na siebie, a wszystkie naddatki obcinamy ostrym narzędziem. Wadliwe miejsca wypełniamy wełną pozostałą ze ścinków. Po ułożeniu nie powinno się jeszcze chodzić po trawie a dostęp do trudnych miejsc można uzyskać kładąc deskę na trawę. Ułożone pasy trawy należy zwałować, aby uzyskać wyrównanie powierzchni i zapewnić docisk powierzchni darni do podłoża. Po tej operacji, po kilku dniach możemy się cieszyć z gotowego trawnika. Nie należy tylko zapominać o regularnym polewaniu i koszeniu.

trawnik pielęgnacja po zimie

Trawnik po zimie nie zawsze wygląda zachęcająco. Często przybiera różne odcienie żółci a miejscami całkowicie zanika. Aby zregenerować trawnik należy wygrabić wszystkie obumarłe pędy najlepiej przy pomocy ostrych grabi następnie napowietrzyć darń przy pomocy areatora i rozsypać nawóz wieloskładnikowy a po kilku tygodniach wysiać mieszankę traw regeneracyjnych.
Co jest ważne, aby nasz trawnik dorównywał piłkarskiej murawie?
Po pierwsze cykliczne podlewanie. Nie można doprowadzać do przesuszania, a trawnik powinien być podlewany w porze wieczornej lu poranne tak, aby gleba była wilgotna do ok. 12 cm w głąb. Po drugie cykliczne koszenie. Pierwsze koszenia młodego trawnika należy przeprowadzać tak, aby źdźbła miały długość 8-10cm i stopniowo skracać do pożądanej długości. Najlepiej trawnik zachowuje się przy wysokości koszenie między 3-6cm. W okresach dużego natężenia upałów lepiej jest pozostawić nieco wyższy trawnik, pomoże to ograniczyć koszenie. Koszenie skutecznie przyczynia się także do likwidacji wszelkich niepożądanych chwastów, które nie lubią koszenia i przez to ograniczają swój zasięg. Po trzecie napowietrzanie. Plątanina korzeni oraz obumarłych szczątków roślinnych często tworzy zbitą warstwę, która ogranicza wnikanie powietrza. Aby temu zapobiec trzeba przeprowadzać zabieg zwany areacją, czyli napowietrzaniem. Specjalne urządzenie nakłuwa powierzchnię umożliwiając dostęp powietrza.
Po czwarte nawożenie. Trawnik pobiera mikroelementy z podłoża, więc istnieje ciągła potrzeba uzupełniania. Najlepiej do tego służą nawozy wieloskładnikowe przeznaczone do trawników. W przypadku dużych powierzchni warto także wykonywać ten zabieg przy pomocy siewnika, który zapewni bardzo równomierne rozsianie nawozu. I na końcu najbardziej znienawidzona czynność to odchwaszczanie. Możemy usuwać chwasty ręcznie lub chemicznie. Ręczne usuwanie jest żmudne i wymaga wiele poświęcenia. Chemiczne wymaga ogromnej uwagi i rozwagi, ponieważ nie jest obojętne dla środowiska. Często trawnik zaczyna także zarastać mchem. Ma to związek z dużym zacienieniem oraz kwaśnym odczynem podłoża. W takich przypadkach można obniżyć poziom koszenia lub zastosować specjalną mieszankę nawozową, która zapobiega rozwojowi mchu.
Po tym wszystkim można leżakować, grać w piłkę czy biegać po rosie.

kafle na tarasie

Było o tarasie drewnianym, to teraz coś dla posiadaczy tarasów betonowych a także posiadaczy balkonów. Wiosna to czas remontów i renowacji. Często po zimie nasz taras nie nadaje się do dalszego użytkowania a płytki, które jeszcze rok temu pięknie przylegały teraz poczuły zew wolności i postanowiły się dowolnie przemieszczać. Przyczyn takiego zjawiska może być kilka. Do głównych należą: źle przygotowane podłoże, złe masy klejowe i fugowe zastosowane do klejenie i wypełniania przestrzeni między kaflami. Inną dodatkową bardzo ważną przyczyną może być brak lub zbyt małe szczeliny dylatacyjne. Dobrzy fachowcy robią dylatacje szerokości 12-15 mm na każde 12 mb kafli, czyli prosto licząc 3-5mm na każde 3m. Już widzę wszystkich oburzonych, jak to taka wielka szczelina? Jak to będzie wyglądało? Jak to zwykle bywa wielkość jest pojęciem względnym, a dla wszystkich, którzy mają wątpliwości czy to dużo czy mało polecam prosty eksperyment. Proszę wziąć drewnianą miarę długości 2m, rozłożyć ją na podłodze i jeden koniec przysunąć do ściany. Drugi koniec ten przeciw legły do tego przy ścianie spróbujcie przesunąć tylko o 3 mm w kierunku ściany. Zobaczycie jak bardzo „wybrzuszyła” się wam miarka. Teraz już wiecie jak pracują kafle na tarasie i co się z nimi dzieje, gdy nie mają miejsca, aby swobodnie ulegać zjawiskom fizycznym. A o tym jak bardzo prawidłowo wykonać taras można znaleźć pod tym adresem http://termoportal.eu/buduj/balkon/izolacja_tarasu

taras w domu, dom na tarasie

duże przeszklenia, duże nasłonecznienie to cecha nowoczesnych budynków. Maksymalne wykorzystanie energi słonecznej zarówno do doświetlenia pomieszczeń jak i stworzenia optymalnego klimatu w nowych budynkach powoli staje się normą. Dodatkowe połączenie naturalnych materiałow takich jak kamień, drewno, szkło dają doatkowy efekt modernistyczny. Znalazłem jeden ze zrealizowanych projektów, który szczególnie przypadł mi do gustu. Dom zbudowany w oparciu o koncepcję tarasów lub płaszczyzn. Bardzo nowoczesny z dwustronną orientacją w kierunku nasłonecznienia, z automatycznymi układami sterującymi poziom nasłonecznienia wewnątrz oraz poziom wentylacji. Wszystkie podstawowe funkcje domu takie jak: sypialnie, kuchnia, jadalnia, salon zostały zachowane. Jednak ogromne szklane płaszczyzny stwarzają wrażenie ogromnej praktycznie niegraniczonej przestrzeni ale tez wystawiają mieszkańców na widokpubliczny. daltego dom został zlokalizowany z dala od wielkomiejsiego zgiełku. Zainteresowanych odsyłam do galeri tego domu http://www.topdizajn.pl/budynki/dom_na_tarasie. Oto jedno z ciekwszych ujęć tego domu.

promocja w Leroy Merlin

wraz z wiosną nadchodzi czas promocji w marketach budowlanych. W specjalnych cenach można kupić narzędzia ogrodowe, rośliny, oraz dużo innych materiałów. W ramach promocji urządzane są także specjalne pokazy i prezentacje, ale ten film pokazuje, że nie wszystkie narzędzia zachowują się zgodnie z oczekiwaniami. Odwiedzając Leroy Merlin bądźcie czujni, bo nie wiadomo co czai się za regałem, może to zbuntowana wiertarka?

drewniany taras

Taras, jako miejsce przeznaczone do odpoczynku powinien mieć relaksacyjny charakter, zarówno jego lokalizacja jak i materiały, z których jest wykonany. Ja wybrałem drewno. Przy ograniczonych środkach zdecydowałem się 3 lata temu na drewno sosnowe – specjalną deskę tarasową. Jej specjalność jednak szybko się ulotniła i już w pierwszym sezonie deski zaczęło się paczyć oraz na powierzchni pojawiły się wykroplenia żywicy. Więc w myśl chytry (w domyśle oszczędny) dwa razy traci, w tym roku wraz z nastaniem wiosny trzeba rozpocząć przygotowania do wymiany poszycia tarasu. Jednak tym razem na pewno zastosuję jeden z egzotycznych gatunków drewna, albo Bangkirai albo Cumaro lub alternatywnie Massaraduba. Ten ostatni to bardzo twardy gatunek drewna niewymagający konserwacji w przypadku zastosowań zewnętrznych jest też prawie jednolity kolorystycznie. Przy okazji poszukiwań natknąłem się na kilka pożytecznych rad, co do montażu. Nikt nigdy nie wspominał, że po zamontowaniu dobrze jest przeszlifować powierzchnię tarasu w celu usunięcia małych drzazg i zadziorów. Zabieg ten jest rzadko wykonywany gdyż wszyscy sądzą, że „samo się wytrze” I co najciekawsze pojawiły się już systemy desek tarasowych z zaślepkami do wkrętów. To już pełen luksus.
Jak rozpocznę pracę nad swoim tarasem to nie omieszkam zrobić zdjęcia. Dla zainteresowanych podstawowa instrukcja poniżej.
„Przed montażem desek należy zwrócić uwagę na kierunek słojów i minimalne różnice kolorów - deski należy montować w tym samym kierunku.Odległości miedzy deskami: deski będą rozszerzać się i kurczyć w zależności od wahań temperatury i wilgotności powietrza. Przed przystąpieniem do montażu zaleca się pomiar wilgotności desek. W związku z powyższym montaż musi być wykonany zgodnie z następującymi zasadami: szczeliny między deskami muszą wynosić od 5 do 10 mm, taki odstęp umożliwia „oddychanie” drewna (rozszerzanie się i kurczenie) w zależności od pogody, bez powstawania uszkodzeń desek. Jeżeli strefa pokryta deskami przylega do ściany lub innego stałego elementu, należy zapewnić szczelinę dylatacyjną wynoszącą co najmniej 10 mm między des-kami a ścianą lub innym stałym elementem.Łączenie końcówek desek: każda deska powinna spoczywać na belce wspierającej i być przykręcona co najmniej 2 wkrętami, które ograniczą ruch drewna.Trasowanie otworów: za pomocą kredy traserskiej zaznaczyć miejsce wykonania otworów i wykonać wstępne nawiercenie (np. jeżeli wkręt ma średnicę 6 mm należy użyć wiertła 5 mm). Odległość między otworem a krawędzią deski musi wynosić co najmniej 5-7 cm (minimum 2 cm), w celu uniknięcia ewentualnych zniekształceń krawędzi. Używać tylko nierdzewnych wkrętów, które zapewnią trwałość konstrukcji. Każdą deskę przykręcić co najmniej 2 wkrętami o długości co najmniej dwukrotnie większej niż grubość deski.Wkręty: zaleca się stosowanie wkrętów ze stali nierdzewnej oraz wkręcanie ich na wolnych obrotach. Główka wkrętu powinna być na poziomie powierzchni deski i nie wystawać ponad nią.Prace wykończeniowe: krawędzie desek można spiłować pod kątem 45° za pomocą ręcznego lub elektrycznego struga, albo szlifierki pasowej”

papa do izolacji fundamentów

Na rynku pojawia się kolejny nowy produkt do izolowania fundamentów http://www.termodom.pl/news/zdrowy_i_pewny_fundament .Tym razem chodzi o hydroizolację. Papa o której mowa daje nam dodatkową ochronę przed szkodliwym promieniowaniem antyrodanowym. Rodan promieniuje i zabija. Do tej pory niewiele wiadomo na temat śmiercionośności promieniowania rodanowego oraz jego wpływie na wzrost zachorowalności na raka. Jeśli producenci papy zauważyli takie zależności to chwała im za to, jeśli to kolejny chwyt marketingowy to bardzo niewłaściwy. Wszyscy wiedzą że papy produkowane są z wykorzystaniem bitumów i w większości rozpuszczalników organicznych. Ile substancji lotnych szkodliwych dla człowieka uwalnia się z tych składników producenci papy nie podają. Ale niech będzie. Wykonaliśmy hydroizolację fundamentów, przykleiliśmy papę, mamy super izolację. Tylko czy na pewno? Wszystko to bardzo ładne, tylko co z termoizolacją fundamentów. Jak do takiej papy przykleić polistyren. Substancje organiczne tylko czekają aby rozpuścić popularny styropian czy zalecany polistyren ekstradowany XPS. Bardzo lubią wchodzić z nim w reakcję. A wszyscy także doskonale już wiedzą, że ściany fundamentowe lub piwniczne powinny być zabezpieczone termicznie, aby ograniczyć chociażby efekt wykraplania na zimnej powierzchni ściany piwnicznej wewnątrz budynku. Ale to tylko jedna z zalet ocieplenia fundamentów i to nie najważniejsza.

Co do pap to ich producenci prześcigają się w pomysłach promocji swoich produktów, ale wszystkich przebija Czarna Mamba - producent Swisspor. Oczywiście są także inne odsłony tej samej kampanii. Ta jest jest z pierwszego okresu promowania tego produktu. W późniejszym okresie pojawiła się także wersja „bląd”. Widocznie „faceci z palnikami” nie gustują w czarnym kolorze. Może mają go za dużo na codzień?